کتابت را جا بگذار!

دلبستگی به وسایل شخصی، جزیی جدایی ناپذیر و مشترک است میان آدمیان، و دیگر تفاوت ها از آنجا ناشی می شود که هر کسی به یک وسیله ی خاص دلبستگی دارد، و من از این میان، کتابهایم را انتخاب می کنم و روی آنها تعصب خاصی دارم و حتی المکان به افراد امانت گیرنده ی کتابها نیز تذکر خواهم داد در مراعات حال کتاب را کردن!
اما امشب در حین وبگردی(این واژه، ناجور با واژه ی ولگردی مترادف است!)، به مطلب بسیار بسیار جالبی(البته از نظر خودم) برخوردم که من را به فکر واداشت.
اما قضیه از این قرار است که ظاهرا مدتی است در ممالک فرنگی رسمی باب شده(اصل خبر را اینجا بخوانید) بدین صورت که، افرادی که کتابی را خریده و خوانده اند، کتاب را دریک مکان عمومی به جا می گذارند و در صفحات اولیه کتاب نیز نوشته ی کوتاهی می نویسند مبنی بر اینکه عمدا کتاب را در آن مکان به جا گذاشته اند که دیگران هم استفاده کنند و بعد از خواندن، آنها هم کتاب را در یک مکان عمومی دیگر بگذارند تا دیگران هم استفاده کنند و این دور به این شکل ادامه پیدا کند.
ایده ای است بسیار  ناب و جالب، اما نمیدانم دل کندن از کتابی که با عشق و علاقه خریده ای(این هم در نظر داشته باشید که بحث مالی هم گهگاهی با مقوله ی عشق مخلوط می شود) چقدر می تواند آسان باشد یا اصلا می تواند آسان باشد. من که امیدوارم بتوانیم این ایده را هم در مملکت خودمان عملی کنیم تا کمکی به فرهنگ کتابخوانی در ایران کرده باشیم.

پ . ن مهم: این جا هم می تواند بین علما اختلاف افتد که چه کتابهایی را ما باید به جا بگذاریم، تاریخ تمدن ویل دورانت، پوپر و جامعه باز و دشمنانش، دیوان شمس تبریزی، توتالیتاریسم هانا آرنت، یا قورباغه را قورت بده ی برایان تریسی و یا اصلا کتاب های جذاب، پر طرفدار و پر تیراژ طالع بینی!